پاک ترین زنان جهان, پاره تن پیامبران, مادر ائمه اطهار, وارث سید انبیا, همسر سید اوصیا,

 انسیه حورا, بتول عذرا, بانوی شهید ستم دیده, حضرت فاطمه زهرا که درود خداوند

به امتداد هستی آسمان و زمین بر او, پدر, همسر و فرزندانش باد.

آری فاطمه زهرا، کسی که نورش هلال ماه رمضان را محو و نا پیدا می کرد

کسی که در بهشت برایش بارگاهی از یاقوت سرخ است

یکی از اهل کسا، یکی از افراد مباهله، پاک تر از آیه تطهیر

کسی که جبرئیل به هنگام نزول آیه تطهیر به پیوند با آن افتخار می کند

عزیز ترین مردم نزد رسول خدا، آری عزیز ترین

حال چه شده، عزیز ترین مردم در میان کوچه ها در آن غوغا به زیر دست و پا صدای

ناله فرزندش را می شنود

رد خونش به روی دیوار است، جای غلاف شمشیر بر روی بازویش

در میان آتش  و دود و خون، صدای ناله دخترش را می شنود

تیره ترین نقطه تاریح دخت نبی میان دیوار و در، ریسمان به دست حیدر، دریای اشک

در چشم زینب، امیرالمومنین کشان کشان بسوی مسجد، دست علیبسته و دست او شکسته

وقت خداحافظی نزدیک است، زمزمه امن یجیب به گوش می رسد،

بانو به روی بستر و امیر در آرزوی باز شدن چشمان فاطمه، ضربه قنفذ کار خود را کرد ؛

تبسمی که بر لبان زهرا نقش می بندد ؛ السلام علی جبرئیل، السلام علی رسول الله،

در راه دینش فدای مولایش گشت

امیر ماند و گل یاس پرپر آغشته به خونش که می بایست بسپارد به دست نبی

ماه حق دارد كه گوشه اختفا را بر گريه اختيار كند و ستارگان چه كنند،

اگر سر بر شانه يكديگر نگذارند و مصيبت را زبان نگيرند.

آن خانه  آن شب به چه قدرتي بر پاي ايستاده بود، آن مدينه چه مدينه‌اي بود

كه چنين مصيبتي را تاب آورد و در هم نشكست، آن چه قبرستاني بو

د كه سرچشمه عصمت را در خويش فرو برد و دم بر نياورد،

آن چه خاكي بود كه به خود جرأت داد، فاطمه را از علي جدا كند؟